سقف عرشه فولادی با استفاده از ورق گالوانیزه فولادی و آرماتوربندی و بتن‌ریزی بر روی آن، اجرا می‌شود. این سقف، برروی اسکلت فلزی از ساختمان ساخته می‌شود و وزن کمتر این سقف، آن را از سایر سقف‌های متداول بکار رفته در اسکلت‌های فولادی متمایز می‌کند.
سقف عرشه فولادی، نسبت به سقف‌های پیشین، سرعت اجرای بالاتری دارد و مزایایی به آن افزوده شده تا بتواند به گزینه بهتری در صنعت ساختمان تبدیل شود، اما همچنان محدودیت‌های اجرایی و مصالح بکار برده شده، در آن یافت می‌شود، که یوبوت را گزینه مناسب‌تری جلوه می‌دهد. در ادامه، تعدادی از تفاوت‌های این دو سقف تشریح می‌شود.
برخلاف سقف‌های کامپوزیت و عرشه فولادی، سقف یوبوت برای سازه‌های بتن آرمه مناسب است.
سیستم سقف یوبوت، بدلیل مصالح و روش اجرا، مقرون به صرفه‌تر از سقف کامپوزیت و یا عرشه فولادی است.
در سیستم سقف یوبوت با ایجاد سقفی تخت در تراز زیرین، علاوه بر سهولت در اجرای تاسیسات، نیازی به سقف کاذب نیست. این در حالیست که سقف‌های کامپوزیت و عرشه فولادی، در هردهانه خود نیاز به اجرای سقف کاذب دارند.(این مسئله علاوه بر زمانبری، مستلزم صرف هزینه است)
سقف یوبوت، با داشتن دو لایه دال در بالا و پایین و نیز تیرچه‌های متعامد به عنوان جان، سختی خمشی بسیاری را تامین می‌کند. این سختی خمشی، صلبیت بسیار زیادی را در برابر زلزله ایجاد می‌کند.
بنابر آنچه در بند قبل گفته شد، عدم ارتعاش سقف یوبوت، نسبت به سقف‌های کامپوزیت و یا عرشه فولادی نیز یک مزیت دیگر است.
یکی از مشکلات عمده سقف‌های کامپوزیت و یا عرشه فولادی، انتقال صدا و جلوگیری از اثر آتش بر روی سازه است که این مسئله، به دلیل وجود حفره‌های هوا در سقف یوبوت، مرتفع شده است.
- به دلیل ساختار سقف یوبوت و محبوس شدن حجم توخالی در میان سقف، خاصیت عایق حرارتی در این سازه، نسبت به سقف عرشه فولادی قابل توجه است.
