شاید برای خیلی‌ها سوال باشد که زیرسازی سقف وافل پیچیده است؟ و یا اینکه اجرای آن به ابزار خاصی نیاز دارد؟ جواب این سوالات خیر است. زیر سازی سقف وافل همانند سایر سقف های معمول از جمله تیرچه بلوم است. این فرآیند با ابزارهای شناخته شده عملی می‌گردد. به این معنا که پیمانکار با استفاده از قوطی و یا لوله که برای زیر سازی سقف‌های سنتی مانند تیرچه بلوک استفاده می‌شود، عملیات زیرسازی را انجام می‌دهد.
زیرسازی سقف وافل به چه صورت انجام می‌شود؟
در ابتدا باید المان‌های عمودی زیرسازی مشخص شوند. منظور از المان‌های عمودی جک، داربست و اسکافلد است. اینکه کدامیک از این المان‌ها را برای پروژه استفاده نماییم به ارتفاع یک طبقه بستگی دارد. در حالت نرمال یک طبقه بین ۳ الی ۳.۵ متر ارتفاع دارد. برای المان‌های عمودی سقف‌های نرمال از جک استفاده می‌شود که برای ساختمان‌های معمولی نیز کاربرد دارد. اگر ارتفاع ساختمان بیشتر باشد از جک و داربست استفاده می‌کنند. که این به موجودی انبار پیمانکار بستگی دارد. پس از نصب المان‌های عمودی، بر روی آن‌ها یک شبکه افقی با استفاده از لوله یا قوطی یا چهارتراش چوبی ایجاد می‌گردد.
نکته مهم در این مرحله رعایت فاصله میان المان‌های عمودی است. المان‌ها باید حدود یک متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. نباید این فاصله میان المان‌های عمودی به بیش از یک متر برسد.
نکته مهم بعدی اجرای شبکه‌ای است که عملیات قالب چینی بر روی آن انجام می‌گردد و وافل‌ها را روی آن چیدمان می‌کنند. شبکه اول در یک جهت مشخص مانند جهت x و در فواصل یک متر قرار می‌گیرند. در جهت خلاف آن مانند y که محل قرار گرفتن قالب‌ها است، لوله‌ها و قوطی‌ها باید در فواصلی متناسب با سایز وافل قرار گیرند. به طور مثال اگر وافل ما ۸۰ سانتی متر باشد( یعنی ابعاد آن ۸۰ در ۸۰ باشد)، هر ۸۰ سانتی متر یکبار یک قوطی یا یک جفت لوله قرار می‌دهند. سپس در روی آن‌ها قالب‌های وافل قرار می‌گیرند. در پایان این مرحله قفل‌ها را می‌بندند و به سراغ مرحله آرماتوربندی و بتن ریزی می‌روند.
برای افزایش ایمنی زیرسازی سقف وافل بهتر است لوله یا قوطی ریزی پوشش به نحوی انجام شود که زیر هر ردیف قالب وافل دو عدد لوله وجود داشته باشد .
پس از اتمام زیر سازی ، طبق نقشه در مکان‌هایی که باید قالب وافل قرار گیرد، قالب‌ها در کنار هم چیده شده و محل‌هایی که در نقشه قالب وافل نشان داده نشده است ، قالب بندی فلزی یا چوبی قرار داده می‌شود و بصورت دال توپر اجرا می‌گردد.
قسمت‌های توپر در واقع مکان‌هایی هستند که تنش و فشار در این نواحی بیشتر است. محدوده برش پانچ ستون، محل تیرهای مخفی و آویزدار و دیوار برشی از جمله این مکان‌ها هستند.
مزیت سقف وافل در مقایسه با سقف‌های مجوف
یکی از مزایای سقف وافل نسبت به دیگر سقف‌های مجوف مانند یوبوت و کوبیاس، نوع تخته بندی زیر سقف است. در سقف‌های وافل نیازی به تخته بندی و کف کشی کامل برای زیر سقف‌ها نیست. قالب خود نگهدارنده بتن است. این در حالی است که برای سقف‌هایی نظیر یوبوت و کوبیاس به دلیل قرار گرفتن قالب در درون سقف، باید قالب بندی انجام شود. که در اینجا هزینه‌های مرتبط به آن نیز به جمع هزینه‌ها افزوده می‌شود. از طرف دیگر با اضافه شدن این مرحله به مراحل اجرا مدت زمان اتمام پروژه به طول می‌انجامد.
